ทะเลน้อย เป็นทะเลสาบน้ำจืด มีพื้นที่ประมาณ 30 ตารางกิโลเมตร
ตั้งอยู่ในตำบลพนางตุงและตำบลทะเลน้อย อำเภอควนขนุน จังหวัดพัทลุง
มีคลองนางเรียมยาว 2
กิโลเมตรเชื่อมระหว่างทะเลน้อย กับทะเลสาบสงขลา ชาวบ้านใช้คลองนี้เป็นทางสัญจรระหว่างทะเลน้อยกับหมู่บ้าน
ทางฝั่งตะวันตกเป็นที่ตั้งบ้านเรือนของชาวชุมชนทะเลน้อย ส่วนฝั่งเหนือ ฝั่งตะวันออก ฝั่งใต้
เป็นป่าพรุและพงหญ้า มีความลึกเฉลี่ย 1.5 เมตร ในทะเลน้อยยังอุดมด้วยพืชน้ำ เช่น บัว หญ้าน้ำ
ผักตบชวา จอกหูหนู กก ปรือ สาหร่าย กุ้งและปลาซึ่ง
เป็นอาหารของนกอย่างสมบูรณ์ จากสภาพพื้นน้ำที่มีความอุดมสมบูรณ์ด้วยพืชพรรณไม้น้ำ
และสัตว์น้ำต่างๆ ทะเลน้อยจึงมีความเหมาะสมเป็นแหล่งอาศัยหากินทำรังและวางไข่ของนกนานาชนิด
โดยเฉพาะอย่างยิ่งนกน้ำ
ล่องเรือชมทะเลบัวแดง
ต้องไปแต่เช้าครับ ดอกบัวจะบานตอนเช้า
พอสายๆประมาณ10โมง ดอกบัวก็จะหุบแล้ว ตลอดทั้งท้องทุ่งประมาณ
16,000 ไร่ จะมีพืชน้ำขึ้นสลับดูสวยงาม
ทั้งบัวสาย บัวหลวง ผักตบชวา กระจูด
สีสันของทะเลบัวแดง ในยามเช้า ที่แข่งกันชูดอกสีชมพู สีแดง บานสะพรั่งเต็มท้องน้ำอวดโฉมให้แก่นักท่องเที่ยว
เราใช้เรือลำน้อยเป็นพาหนะในการเดินทางชมทัศนียภาพอันสมบูรณ์และความงดงามของทะเลน้อยที่
เป็นป่าต้นกำเนิดที่มีความหลากหลายทางชีวภาพ จนได้ชื่อว่าเป็นอเมซอนแห่งอาเซียน เหมือนป่าอเมซอน จริงๆ ชมบัว ชมนก
ชมไม้ไปเพลินๆ จู่ๆควายตัวใหญ่ก็โผล่หัวขึ้นมาจากน้ำใกล้เรือ ตกใจกันไปทั้งคู่
ทั้งคน ทั้งควาย
ควายน้ำ วิถีคน ชีวิตควาย
ควายที่เลี้ยงกันในทุ่งพรุทะเลน้อยเป็นควายไทยธรรมดาหรือควายปลักที่เลี้ยงสืบทอดติดต่อกันมา
๓-๔ ชั่วอายุคน เป็นเวลานานร่วม ๑๐๐ กว่าปี แต่ทั้งคน ทั้งควายก็ปรับตัวให้อยู่ในสภาพมีน้ำท่วมเต็มพื้นที่ตลอดทั้งปีจนได้ชื่อว่าควายน้ำ
ในทะเลน้อยมีอยู่ประมาณ 2000 ตัว เลี้ยงเป็นฝูงปล่อยทุ่งและมีคอกควายที่สร้างขึ้นกลางทุ่งด้วยการขุดดินถมที่ให้สูงขึ้นสำหรับให้ควายพักผ่อนหลังจากกลับจากกินหญ้าโดยเฉพาะยามค่ำคืน ชาวบ้านและควายที่นี่ได้ปรับตัวให้อยู่กับแหล่งน้ำ
ตอนเช้าก็ออกมาปล่อยควายออกจากคอกเพื่อให้ไปหากินในป่าพรุ ซึ่งบางครั้งไกล 4-5
กิโลเมตร
ควายก็ว่ายน้ำไปเรื่อย ว่ายน้ำไปมุดน้ำกินหญ้าไป ตามอิสระ ส่วนชาวบ้านก็ออกไปหาปลา
ดักไซ ทอดแห ที่แปลกอย่างหนึ่งคือควายที่นี่จะเลี้ยงปล่อย
ฝูงควายอาจจะไปปนฝูงอื่นบ้าง หรือหลงไปในป่าบ้าง
แต่เจ้าของแต่ละคนก็จำควายของตัวเองได้
พอเริ่มเย็นเจ้าของควายก็จะนำเรือไปตามควายของตัวเองในป่าพรุเพื่อนำกับคอก ควายจะกินหญ้าแทบทุกชนิดที่อยู่ในทุ่งหญ้าและป่าพรุเช่นหญ้าข้าวผี
หญ้าครุน หญ้าปล้อง จูดหนูเป็นต้น ช่วงเดือนพฤศจิกายน ถึงเดือนธันวาคม
ระดับน้ำในทุ่งหญ้าท่วมสูงมากจนหญ้าจมมิดอยู่ใต้น้ำแต่ควายก็สามารถดำน้ำลงกินหญ้าที่จมอยู่ใต้น้ำได้
ช่วงน้ำมากๆปัญหาอย่างหนึ่งที่พบก็คือเรื่องที่พักของควาย
แม้จะได้ขึ้นชื่อว่าควายน้ำ แต่มันก็เหมือนกับควายทั่วไป ตอนเช้าออกไปหากินหญ้า
เย็นก็ต้องกลับมาพักบนที่แห้งที่ดอน ลูกควายเล็กๆที่ไม่แข็งแรงพอดำน้ำกินหญ้าแต่ละทีก็เหนื่อย
บางตัวตายไปก็มี
นานานกน้ำ สวรรค์ของนักดูนก
เขตห้ามล่าสัตว์ป่าทะเลน้อย
เป็นแหล่งที่อยู่ของนก มากกว่า 200 ชนิด มีทั้งนกประจำ และนกอพยพย้ายถิ่น
โดยจะอพยพมาในช่วงฤดูหนาว ระหว่างเดือนตุลาคม-มีนาคม
ซึ่งเป็นช่วงที่นกมีประชากรมากที่สุดถึงราว 43,000 ตัว ส่วนช่วงที่มีนกน้อยที่สุด
อยู่ระหว่างเดือนมิถุนายน-กันยายน อันเป็นช่วงที่นกน้ำทำรัง ที่เด่นก็มี นกยางและนกกระสาแดง
จะทำรังและอาศัยอยู่ในทะเลน้อยตลอดทั้งปี
นกอีโก้งตัวสีม่วงปากสีแดงเดินหากินตามกอบัว นกเป็ดผี ว่ายน้ำและดำน้ำเก่งมาก นกกาน้ำกางปีกผึ่งแดดหลังจากดำน้ำหาปลากินจนอิ่ม นกกาบบัว นกตีนเทียน หรือ นางนวลหนีหนาวมาจากทางเหนือในช่วงเดือนตุลาคม-เดือนเมษายน
 |
| นกอีโก้ง |
บางส่วนของทะเลน้อยมีจุดที่หวงกันห้ามเข้าเพื่อสงวนไว้ให้นกทำรังและฟักไข่
เราเข้าไปดูได้ในระยะไกล แต่ก็รู้ถึงความอุดมสมบูรณ์ เพราะเสียงนกดังมาก ระงมเต็มพื้นที่ไปหมด
น่าจะมีอยู่หลายพันตัว สมกับที่ได้เป็นพื้นที่ชุ่มน้ำโลกแห่งแรกของไทยตามอนุสัญญาแรมซาร์
(Ramsar Convention) หรืออนุสัญญาว่าด้วยพื้นที่ชุ่มน้ำ
เป็นระบบนิเวศที่มีความหลากหลายมีความอุดมสมบูรณ์
โดยเฉพาะเป็นแหล่งพักพิงของนกอพยพ ตลอดจนเป็นที่อยู่อาศัย ที่หาอาหาร
แหล่งสืบพันธุ์ของนกน้ำนานาชนิด
ชมวิวบนสะพาน
เสร็จจากล่องเรืออย่าลืมแวะเที่ยว สะพานเอกชัย
หรือ ถนนเฉลิมพระเกียรติ 80 พรรษา 5 ธันวาคม 2550เชื่อมต่อระหว่างอำเภอควนขนุน
จังหวัดพัทลุง กับ อำเภอระโนด จังหวัดสงขลา จะเรียกว่าถนนหรือสะพานก็ไม่รู้
แต่ช่วงที่ข้ามทะเลน้อยยกสูงเป็นสะพานยาวประมาณ 5 กิโลเมตร มีจุดจอดรถเป็นระยะ
วิวสวยมาก เห็นทะเลน้อยในมุมสูง ยังเสียดายไม่ได้อยู่ถึงเย็นจนพระอาทิตย์ตกคงงดงามน่าดู
